''Młoda, w dodatku z jednym dzieckiem- co ona może wiedzieć?''

Spotkała się któraś z was z podobną opinią? Mnie niestety zdarza się to dość często. Wśród ciotek, babek które odchowały swoje pociechy całe lata temu, ale także wśród kobiet które zdecydowały się na dziecko później niż ja lub mają ich więcej niż jedno. I tu niestety żadne tłumaczenia i argumenty nie pomagają. W końcu co może o niemowlaku wiedzieć 22-letnia matka 4-miesięcznej córeczki? Pewnie nie wiele... A jeśli robi coś inaczej niż te wszystkie "doświadczone", to zapewne ona robi źle, no bo jakżeby to inaczej?


To moje biedne dziecko chodzi w kółko wyziębione. Na nic wyjaśnienia, że sprawdza się temperaturę na karku, skoro ma chłodne dłonie i stopy. Raz nawet usłyszałam, że jak dziecko ma zimne rączki i trzęsie mu się bródka powinno się je opatulić kocem nawet w 30 stopniowy upał. Przecież ono marznie! To nie istotne, że drżenie jest oznaką niewykształconego układu nerwowego, co ja tam mogę wiedzieć o czymkolwiek. Szyja spocona, ale stópki zimne- ale ja się nie znam, powinnam obowiązkowo nałożyć skarpety i dać coś do przykrycia, zanim mi się maluch przeziębi!

Chusta? Jakiś dziwny wymysł! Przecież tyle się słyszy, że w ten sposób można udusić dziecko! Lepiej weź nosidło, znajoma korzystała z niego od urodzenia i było dobrze! Co z tego, że to wisiadło (!), w którym noworodek był noszony przodem do świata (!). Ona tak robiła, a jest starsza i ma więcej dzieci, więc się zna! A co ja mogę wiedzieć o macierzyństwie?

W dodatku chyba głodzę to dziecko! Przecież każde jęknięcie jest oznaką głodu, a to że nie przypomina ludzika Michelin jest wyznacznikiem skrajnego niedożywienia! W dodatku na opakowaniu mleka wyraźnie jest napisane ile ma jeść. Zjada mniej? Więc na pewno ją głodzę!
W końcu przecież Julka jest dzieckiem z opakowania i ma wepchnąć w siebie co do mililitra tyle ile podano w instrukcji, a otyłość, jak każdy wie, jest oznaką zdrowia, a tych kilka fałdek na udkach to zdecydowanie za mało.
A w ogóle to kiedy jej dam normalne jedzenie? 4 miesiące skończyła i dalej samo mleko dostaje? Czekać do 6 miesiąca? BLW? Znowu jakieś wymysły... Lepiej dać jej zupkę.

Nagle wszyscy wokół stają się ekspertami od zdrowia i wychowania dzieci. I każdy ma rację, oczywiście prócz matki dziecka, bo co ona może wiedzieć...

Matka matce wilkiem...
A co się dzieje w społeczności matek? Na wszelkich forach, grupach, ale nawet przy spotkaniach na żywo? Patrzą się jedna drugiej na ręce, byle tylko czegoś się uczepić i pokazać, że moja prawda jest najmojsza. Bo "skoro przy moim dziecku to się sprawdziło, to przy twoim tez musi, prawda? W końcu to dzieci, czym mogą się różnić? Przy moim tak robiłam i popatrz tylko- żyje i ma się dobrze!" I tu każda młoda matka polega na starcie. W końcu wszyscy wymądrzają się radzą powołując się na swoje doświadczenie. I ciężko jest pojąć, że każda matka jest specjalistką od swojego dziecka: zna je najlepiej, wie jak się zachowuje gdy jest głodne, gdy zmęczone, w jaki sposób lubi być noszone i co je uspokaja. Nie zawsze to co się sprawdziło przy jednym maluchu jest sposobem przy innym. Ameryki nie odkryje mówiąc, że to dlatego, ponieważ są zupełnie różnymi osobami, jednak niektórzy wyraźnie o tym zapominają :)
Oczywiście, co innego w przypadku gdy dziecku może stać się krzywda. Tutaj należy zwrócić uwagę, jednak nie w sposób napastliwy i piętnujący ponieważ to może nie przynieść rezultatów. Szkoda tylko, że kiedy uwagę chce zwrócić dziewczyna, która wygląda jakby jeszcze na dowód czekała i się w nastoletnia ciążę wpakowała, to taka kobieta z trójką dzieci u spódnicy patrzy się jak na dziwoląga. W końcu co taka gówniara z jednym maluchem może wiedzieć?
Przyznam wam, że nie rozumiem tej zawiści wśród matek. Wszystkie płaczą, że siedzą z tymi dziećmi, niedoceniane przez cały świat i zamiast się wpierać nawzajem z osobami które, jakby nie patrzeć, są w podobnej sytuacji, to plują w siebie jadem... Gdy młoda matka zapyta o coś, są w stanie prawie ją zjeść za brak wiedzy, a i wyśmiać gdzieś w między czasie. Jak nie pyta, to się uczepią, że robi źle. Ale zamiast służyć radą, to kolokwialnie mówiąc, zjadą ją od góry do dołu. Zwykle nie raczą nawet zapoznać się z sytuacją, ale do potępiania rwą się pierwsze. Szczególnie gdy w grę wchodzą "kontrowersyjne" tematy. Poród siłami natury, cesarskie cięcie? Szczepić czy nie? Karmienie piersią czy mleko modyfikowane? Rozszerzanie diety w zależności od miesiąca i formy. Sposób noszenia, wychowania, wybór akcesoriów wyprawkowych, odpieluchowanie, smoczki, zawsze się coś znajdzie!
Na szczęście każdy medal ma dwie strony i nie zawsze tak jest. Spotkałam wiele wspaniałych matek, tak samo w realu jak i w internecie, którym można pożalić się, poradzić siebie nawzajem. Takich, które nie uważają, że matka jednego dziecka nic nie wie o macierzyństwie, które nie czekają tylko na okazję by dopiec, a wierzą, że jesteś najlepszą matka dla swojego malucha, a jedyna krytyka jaka płynie z ich ust, to ta konstruktywna.

A was spotkało coś podobnego? Czy z racji posiadania pierwszego dziecka lub młodego wieku, wszyscy wokół poczuli się w obowiązku uświadomić was, że nic nie wiecie? A może należycie do grona tych matek, które (mniej kub bardziej świadomie) przyglądają się innym krytycznym wzrokiem? Napiszcie w komentarzach jakie jest wasze zdanie, a ja na zakończenie powtórzę: znam swoje dziecko jak nikt na świecie, gdy potrzebuję rady pytam, wysłucham, ale rozum mam swój mimo młodego wieku i tego, że to moje pierwsze dziecko. No właśnie- moje dziecko.

Podobał ci się ten post? Zostaw po sobie ślad ;)